verslag 4

Verslag 4: Wolisso

Zondag met het busje naar Wolisso, de nieuwe locatie waar we de komende 1,5 week aan het werk gaan. De eerste dag stond in het teken van kennismaken, ’s ochtends lang lessen bekijken en ’s middags een korte workshop met de teachers. Na deze dag hadden we een goed beeld van de school, de teachers en wat wij ze kunnen bieden.
De volgende ochtend begonnen we, vol goede moed, weer met het geven van Engels en Maths. En we merkten gelijk dat het niveau van de kinderen lager ligt dan in Addis. Ondanks dat er maar twee nieuwe teachers aanwezig zijn in Wolisso, werkt er al één docent met de actieve werkvormen, super dus! Dit is zeker niet het enige verschil, het schoolplein is niet een onontgonnen boerenland en na een fikse regenbui een modderig moeras. Om bij de wc te komen leg je eerst een vierdaagse af, om als je bent aangekomen te verlangen naar een open air toilet.
Terwijl de kinderen wat jonger waren dan in Addis, was dat binnen het circus zeker niet te merken. (ballen en ringen vlogen wel alle kanten op, maar daar was in de show niks meer van terug te zien!)
Buiten school, waan je je in de middeleeuwen, paard en wagen is hier het vervoermiddel en je struikelt over de ezels, koeien en geiten die over de weg lopen.

In het weekend stond er weer een hobbelig ritje op het programma. We gingen met een busje naar het kratermeer, maar de highway was zeker nog niet aangelegd.
De afdaling naar het meer, van vijf kilometer, was een mooie route. Al hijgde de paarden ons in de nekken, want als toerist hoor je toch zeker niet te lopen. Dus bij elke korte stop werd ons gevraagd, ‘You want to go by horse?’ Waarop wij dapper antwoorden, ‘No, we can walk!’
Bij het meer aangekomen vielen de eerste druppels op onze net belegde broodjes, gelukkig was er een mooie schuilhutje waar we even droog konden eten. Toen het eenmaal droog was zijn we, per boot, naar een kerk gegaan. Leuk om even te vermelden, onze Ethiopische vriend Gebrie was nog nooit by boat gegaan. Normaal vol praatjes, was hij nu tamelijk stil en wit.
Na het bezoeken van een kerkje moesten we dan echt in de stortregen richting een vandaag geopende lodge, met jawel…. één bed. Helaas konden we hier dus niet overnachten en moesten we onze modderige tocht voortzetten richting het busje. Met wat Afrikaanse hand en voetenhulp bereikte (ook de oudere) de top. De volgende dag gelukkig een relax dag, waarbij we ons voorbereiden op de laatste drie dagen lesgeven en natuurlijk de circusshow.

Laatste drie dagen stonden in het teken van circus, de groepjes waren zo ingedeeld dat er goed kon worden geoefend voor de act, van balletjes tot chinese bordjes en van flowersticks tot acrobatics en wat al niet meer.
Dinsdag hadden we nog een extra activiteiten, namelijk de huisbezoekjes, oftewel hutbezoekjes. In vergelijking met Addis waren de huisjes een stukje groter, maar de verhalen even aangrijpend. Een voorbeeld, een epileptische jongen die met zijn gezin steeds moet verhuizen, omdat hij af en toe heel boos wordt. Daarbij is vader ook al een aantal jaren niet aanwezig in verband met een gevangenisbezoek. Verder zorgen alle moeders zo ongeveer voor zes kinderen, die alleen op één matras (denk aan een dekentje) slapen.

Na ook deze anderhalve week komt het einde in zicht, dus dat betekend een geweldige circusshow als afsluiting. De kinderen straalden weer van oor tot oor en ook was de zaal druk bezet met ouders en andere familie, super leuk dus!
Misschien ook leuk om te vermelden, dat we de avond daarvoor, een ander groepje kleuters hebben vermaakt, namelijk ons eigen barpersoneel, gemiddeld 35 jaar. Die als een kind zo blij met een ballonnetje en een sticker door de hal aan het huppelen waren. Waarna de manager een uur later boos werd, omdat ze geheel hun werk vergeten waren en hij 10 minuten later zelf met een diabolo in zijn handen stond. Ach ja, baas boven baas hé!
Al met al weer een fantastische dag die is afgesloten met ‘word of thanks, drinken voor de kids en cadeautjes voor de teachers. En ook de koffieceremonie ontbrak natuurlijk niet!
Op naar onze ‘laatste’ vijfdaagse trip, waarna we weer terug zullen keren naar ons vertrouwde kikkerlandje.

Groetjes van iedereen hier en amesaqenalo voor het lezen.